Έχουν περάσει εφτά χρόνια από τότε που ο Πεπ Γκουαρδιόλα αποχώρησε από την Μπαρτσελόνα. Σε αυτό το διάστημα ο σύλλογος έχει κατακτήσει μόνο μία φορά το Τσάμπιονς Λιγκ και έχει παίξει σε δύο ημιτελικούς – ασφαλώς εξαιρετικά φτωχός απολογισμός με βάση όσα εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Το χειρότερο όμως για την Μπάρτσα είναι ότι την τελευταία διετία θυμίζει θίασο με απόλυτη attraction τον Μέσι, που ο ρόλος της είναι να δίνει φολκλόρ παραστάσεις στους τουρίστες που επισκέπτονται τη Βαρκελώνη. Στη θητεία του Ερνέστο Βαλβέρδε μετατράπηκε στην πιο «ομάδα του ενός» που έχει υπάρξει ποτέ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, περισσότερο και από τη Νάπολι του Ντιέγκο.
Προϊόντος του χρόνου η Μπαρτσελόνα έμαθε να τα περιμένει όλα από τον Αργεντίνο σούπερ σταρ, από τον οποίο αντί να αφαιρούνται ευθύνες όσο πλησιάζει σε ηλικία απόσυρσης του φορτώνονται όλο και περισσότερες. Κάθε χρόνο δαπανώνται μεγάλα ποσά για μεταγραφές και το ρόστερ ξεχειλίζει από ποιότητα, αλλά πανάκριβοι παίκτες όπως οι Κουτίνιο, Ντεμπελέ, Γκριεζμάν δεν επιτυγχάνεται να κουμπώσουν στο σύνολο και η επίδραση που έχει το supporting cast του Μέσι όλο και μειώνεται.
Οι ποδοσφαιρικές παραστάσεις του Λίο απέναντι στην κάθε Γρανάδα και Εϊμπάρ είναι επαρκείς για την κατάκτηση του τίτλου και για την… ψυχαγωγία των τουριστών, που αφιερώνουν ένα τετράωρο από τις διακοπές τους για να ζήσουν τη μυσταγωγία του «Καμπ Νόου». Η Μπάρτσα τους το δίνει αυτό, είναι το μοναδικό πράγμα που υπηρετεί πιστά και το τμήμα marketing του συλλόγου παίρνει πιθανότατα κάθε χρόνο… μπόνους.
Όταν όμως πρέπει να τα βάλει με τους πολύ ισχυρότερους αντιπάλους στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μέσι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του (παρότι με τη Λίβερπουλ πέρσι λίγο έλειψε να τα καταφέρει…). Ο δρόμος σταματάει είτε στα προημιτελικά, είτε στα ημιτελικά. Αν απομονώσουμε τα εκτός έδρας νοκ-άουτ με Παρί, Γιουβέντους, Ρόμα και Λίβερπουλ την τελευταία τριετία τα τέρματα των «μπλαουγκράνα» είναι 0-14…
Σε αυτό το διάστημα η Μπαρτσελόνα έχασε ολότελα την αγωνιστική ταυτότητά της. Ο Βαλβέρδε έφυγε αφήνοντας την χωρίς ποδοσφαιρικό σχέδιο, μαθημένη να περιμένει τα πάντα από τον μοναδικό μεγάλο ποδοσφαιριστή της ιστορίας που όσο «γερνάει» του ζητούν να κάνει όλο και περισσότερα. Σύμφωνα με τα ισπανικά δημοσιεύματα, ούτε ο ίδιος το βρίσκει πλέον καθόλου… διασκεδαστικό όλο αυτό.
Η δυσαρέσκεια του για τις κινήσεις της διοίκησης, που έχουν μειώσει την ικανότητα της ομάδας να διεκδικήσει την αγαπημένη του «κούπα», βγαίνει πια προς τα έξω. Είναι ίσως η πρώτη φορά που στη Βαρκελώνη φοβούνται σοβαρά μην τον χάσουν και αυτό αποτελεί μια έξτρα πρόκληση για τον Κίκε Σετιέν.
Το πρώτο που πρέπει να κάνει ο νέος τεχνικός είναι να επαναφέρει την Μπάρτσα στις αρχές της, βάζοντας όλη την ομάδα στο κάδρο του επιθετικού πλάνου, μέσω των μεγάλων ποσοστών κατοχής και της πίεσης ψηλά. Να πάρει και από άλλους τρόπους δημιουργίας και σκοραρίσματος και να πετύχει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απεξάρτηση από τον Μέσι, ώστε η εξουδετέρωση του να μην συνεπάγεται και αποκλεισμό στο πρώτο δύσκολο νοκ-άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ.
Προφανώς δεν είναι καθόλου εύκολο να αλλάξει σε δύο – τρεις μήνες μια νοοτροπία που μοιάζει να έχει ριζώσει στο σύλλογο, αλλά αν αξίζει κάποιος να δοκιμάσει είναι ο τεχνικός που προηγήθηκε πέρσι με 3-0 στο «Καμπ Νόου» στο 71′, με τη δική του Μπέτις να μοιάζει περισσότερο Μπάρτσα από την Μπάρτσα…
